تدبیر و امید به گِل نشست

تدبیری که فقط به گفتار  و کنایه بسنده کند و امیدی که چراغ آن  با عطسه ای خاموش گردد می خواهیم صد سال سیاه نباشد. این به اصطلاح تدبیر و امید از نوع اصلاح طلبی دیگر قادر به نجات این جسم و جسد بی رمق از این همه عفونت های مزمن و واگیر دار نخواهد بود. روشنفکران و شیوخ اصلاح طلبی که سالیانی مردم را به نشان دادن درب باغ سبزی معطل خود کردند  آن دست بیضایی که مردم می پنداشتند نبودند تا این کالبد گندیده که عن قریب متلاشی خواهد شد را آب حیات دوباره ای بنوشانند.