بخشي از منشور پارسوماش از کوروش

منشور, پارسوماش,، میراثی گرانبها از کوروش, کبیر، شهریار روشنایی ها و امپراتور بزرگ و مقتدر سلسله شاهنشاهی هخامنشیان است که از کتیبه های کهن و سنگ نبشته های به جای مانده از تاریخ شکوهمند ایران باستان استخراج شده و با نامهای دیگری همچون منشور, پرشیا، منشور, شوشیانا و منشور, پاسارگاد نیز شهره است.

در اینجا بخشی از این منشور, را می خوانیم.
 

بگذارید هرکس به آیین خویش باشد
زنان را گرامی بدارید
فرودستان را دریابید
وهرکس به تکلم قبیله ی خود سخن بگوید
آدمی تنها در مقام خویش به منزلت خواهد رسید
گسستن زنجیرها آرزوی من است
رهایی بندگان و عزت بزرگان آرزوی من است
شکوه شب و حرمت خورشید را گرامی میدارم
پس تا هست شب‌هایتان به شادی باشد و روزهایتان رازدار رهایی باد
این فرمان من است این واژه وصیت من است :
او که آدمی را از ماوای خویش براند، خود نیز از خواب خوش رانده خواهد شد.
تا هست هوادار دانایی وتندرستی باشید من چنین پنداشته ، چنین گفته ، وچنین خواسته‌ام . .